آموزش vlan به فارسی

Virtual Local Area Network تکنولوژی است که در سوئیچها و تجهیزات لایه 2 و 3 ممکن است دیده باشید.
از یک مثال ساده شروع میکنم. فرض کنید یک سوئیچ سیسکو 2960 داریم. یک پهنای باند 4 مگی داریم به همراه 8 آدرس که gateway ما روتر سرویس دهنده ماست. با هر منطقی به این نتیجه میرسیم که تمامی دستگاههای خود را به سوئیچ متصل کرده و کابل روتر سرویس دهنده را نیز به آن متصل کنیم.
حال یکی از تجهیزات ما یک روتر است که عمل NAT را انجام می دهد که به 10 PC سرویس میدهد. اگر تمامی آن PC  ها را به سوئیچ متصل کنیم کلاینتهای ما میتواند آزادانه با تنظیم کردن آدرسهای VALID ما از اینترنت استفاده کنند. بسیاری از سرویس دهنده های اینترنت به این مشکل مبتلا هستند که اگر مقداری کلاینت آنها باهوش باشد کار آنها ساخته است.

خب اولین راه حل این است که از 2 عدد سوئیج استفاده کنیم. که منطقی است. اما شما هزینه اضافه پرداخت کرده اید.برای این کار میتوان به سادگی از VLAN استفاده نمود و سوئیچ خود را تبدیل به 2 یا چند سوئیچ مجزا کرد.

امیدوارم با این مثال مفهوم کلی VLAN رو متوجه شده باشید. از این به بعد برای هر مثال  دستوراتش را هم مینویسم که برای مثال بالا میشود:

 

En
 Conf  t
 Vlan  45
 Name  f1note
 Exit
 Interface f0/2
 Switchport access vlan 45
 Exit
 Interface 0/23
 Switchport access vlan 45

 Exit

که در این مثال دو پورت 2 و 23 از بقیه سوئیچ جدا شده و فقط با یکدیگر در ارتباطند.
حال کمی حرفه ای تر به شبکه نگاه میکنیم. ما در یک ساختمان یک شبکه داریم که چند سوئیچ در آن استفاده شده. به عنوان مثال یکی در طبقه اول و دیگری در طبقه دوم. یک کارمند حسابداری  و کارمند فروش میبایست در یک LAN باشند اما هر کدام در یک طبقه قرار دارند. در این موقعیت از حالت قبل نمیتوان استفاده کرد. باید ابتدا دوسوئیچ را به یکدیگر متصل نموده سپس یک لینک ارتباطی برای ایندو بگذاریم. که برای اتصال دو سوئیچ باید از تکنولوژی ترانک استفاده نمود.
TRUNK چیست؟ 
VTP (VLAN Trunk Protocol)
Trunk یک پروتکل است که برای انتفال VLAN از یک سوئیچ به سوئیچ یا از یک سوئیچ به روتر به کار می رود.  به زبان ساده با Trunk یک VLAN را در دو دستگاه معتبر میسازیم. 
با توجه به مثال قبل ما دو سوئیچ را که هر دو توسط یک کابل از پورت Fastethernet0/1 به یکدیگر متصل شده اند را Trunk میکنیم:

Switch1:
 En
 Conf   t
 vtp domain f1note
 Interface  f0/1
 Switchport  mode  trunk
 Description  Connected-switch2
 Exit
 Vlan  66
 Name   accounting
 Exit
 Int  f0/4
 Switchport  access  vlan  66
 Descript  Sale
 Exit


Switch2:
En
 Conf  t
 vtp domain f1note
 Interface0/1
 Switchport mode trunk
 Desc  connected-switch1
 Exit
 Vlan  66
 Name accounting
 In t f0/21
 Switchport  access  vlan  66
 Descri   ghasem
 Exit

 

در هر سوئیچ ابتدا پورت 1 را ترانک کرده و با دستور description توضیحاتی درباره آن مینویسیم که صرفا جهت آکاهی خودمان است.  سپس vlan مربوطه را ایجاد کرده و به دلخواه جهت آگاهی اسمی به آن اختصاص میدهیم. و در آخر هر کدام از پورتهای دلخواه را به vlan مورد نظر متصل میکنیم.
جهت مشاهده VLAN های موجود از دستور show vlan استفاده میکنیم. که خروجی آن بدین ترتیب است:

 

Switch1#sh vlan


 VLAN Name                             Status    Ports

 ---- -------------------------------- --------- -------------------------------

 1    default                          active   Fa0/2 , Fa0/3 , Fa0/5, Fa0/6 

 Fa0/7 , Fa0/8 , Fa0/9, Fa0/10, Fa0/11

 Fa0/12, Fa0/13, Fa0/14, Fa0/15

 Fa0/16, Fa0/17, Fa0/18, Fa0/19

 Fa0/20, Fa0/21, Fa0/22, Fa0/23

 Fa0/24, Gi0/1, Gi0/2

 66   accounting                        active        Fa0/4

 1002 fddi-default                     act/unsup

 1003 token-ring-default               act/unsup

 1004 fddinet-default                  act/unsup

 1005 trnet-default                    act/unsup


 VLAN Type  SAID       MTU   Parent RingNo BridgeNo Stp  BrdgMode Trans1 Trans2

 ---- ----- ---------- ----- ------ ------ -------- ---- -------- ------ ------

 1    enet  100001     1500  -      -      -        -    -        0      0

 60   enet  100060     1500  -      -      -        -    -        0      0

 61   enet  100061     1500  -      -      -        -    -        0      0

 63   enet  100063     1500  -      -      -        -    -        0      0

 64   enet  100064     1500  -      -      -        -    -        0      0

 65   enet  100065     1500  -      -      -        -    -        0      0

 67   enet  100067     1500  -      -      -        -    -        0      0

 1002 fddi  101002     1500  -      -      -        -    -        0      0

 1003 tr    101003     1500  -      -      -        -    -        0      0

 1004 fdnet 101004     1500  -      -      -        ieee -        0      0

 1005 trnet 101005     1500  -      -      -        ibm  -        0      0


 Remote SPAN VLANs

 ------------------------------------------------------------------------------


 Primary Secondary Type              Ports

در حالت پیش فرض تمامی پورت های یک سوئیچ عضو VLAN 1 هستند که به آن native VLAN گفته می شود. در این حالت سوئیچ مانند یک سوئیچ SOHO عمل میکنید و برای اتصال به یک سوئیچ همانند خود کافی است از یکی از پورتها به سوئیچ دیگری کابلی اتصال دهیم.
مثال 3 )مثال دیگری میزنیم.
فرض کنید که دو سوئیچ لایه 2 و یک سوئیچ لایه 3 داریم. از هر سوئیچ لایه 2 کابلی به سوئیچ لایه 3 متصل نموده ایم. هدف ما ارتباط پورت 8 سوئیچ لایه 2 اول که switchB مینامیم به پورت 9 سوئیچ لایه 2 دوم که switchC مینامیم است.
برای این منظور به طور مثال ابتدا باید پورتهای 10 هر سوئیچ را Trunk نموده و به سوئیچ لایه 3 که switchA نام دارد متصل کنیم , یک vlan مشترک در هر 2 switch ایجاد کرده و پورتهای مورد نظر در switchB و switchC را عضو آن در آوریم و در switchA نیز پورتهای متصل به هر دو سوئیچ را trunk میکنیم ,که مینویسیم:

switchA:

 en
 conf  t
vtp domain f1note
 Vlan 33
 Name  f1note
 Exit
 Int  f0/22
 Switchport  mode  trunk
 Exit
 Int  f0/23
 Switchport  mode trunk
 Exit


 switchB:

 en
 conf  t
vtp domain f1note
 int  f0/10
 Switchport  mode  trunk
 Exit
 Vlan 33
 Name f1note
 Int  f0/8
 Switchport  access  vlan 33
 Exit



switchC:

en
conf  t
vtp domain f1note
int  f0/10
Switchport  mode  trunk
Exit
Vlan 33
Name f1note
Exit
Int  0/9
Switchport  access  vlan 33
exit

در بعضی اوقات به علت وجود سوئیچ های متعدد و شلوغی شبکه نیاز به troubleshoot شبکه خود داریم که اگر بر روی سوئیچها IP ست کنیم بسیار به ما کمک میکند. از دیگر مزایای دارا بودن IP بر روی سوئیچ ها امکان دسترسی به آنها از راه دور توسط telnet است.
در سوئیچ  میبایست آدرس به vlan اختصاص داده شود. که بالطبع فقز در آن VLAN قابل مشاهده است.
مثال4) در سولوشن مثال 3 میتوان با آدرس دهی به سوئیچها بر روی vlan 33 با تمامی سوئیچها ارتباط داشت:
پس مینویسیم:

switchB&C:

en
 conf  t
 int  vlan 33
 ip address  109.74.200.10 255.255.255.0 
 exit
 ip default-gateway  109.74.200.1
 username  shahin  password  padmins
 enable  secret  padmins300
 line  tty  0  4
 login  local
 exit

 switchA:

 en
 conf  t
 int vlan 33
 ip address  109.74.200.5 255.255.255.0
 exit
 ip  route  0.0.0.0  0.0.0.0  109.74.200.1
 username  shahin  password  padmins
 enable  secret  padmins300
 line  tty  0  4
 login  local
exit

ابتدا به اینترفیس آدرس و گیت وی دادیم سپس یک یوزر تعریف و امکان ارتباط از طریق Telnet را به آن محیا کردیم.
توجه داشته باشید که telnet بر روی یک روتر خطر ساز نیست. اما برای امنیت بیشتر میتوان با استفاده از access-list آن را محدود کرد. که متاسفانه این مسئله در ذهن متخصصان کم سواد مخابرات به گونه دیگر نقش بسته است.


تا به حال به VLAN و Trunk بین سوئیچها پرداختیم. اکنون به ارتباط VLAN با یک روتر و InterVLAN Routing میپردازیم.
مثال5)به عنوان مثال ما در یک ISP میخواهیم به 20 مشترک سرویس اختصاصی اینترنت IP Base ارائه دهیم.
در ساده ترین راه و نا امن ترین راه میتوان یک آدرس به عنوان default gateway در روتر خود تعریف کرده و کابل آن اینترفبس را به یک hub متصل کنیم. که به راحتی میتوان با اتصال مشترک به سوئیچ به وی سریس داد. اما در این حالت هر مشترک میتواند آدرس مشترک دیگری را ست نموده و موجب اختلال شود. در این مرحله میبایست هر مشترک وارد vlan مجزا شود و روتر را به نحوی تنظیم نمائیم که به آن VLAN سرویس دهد. برای این کار میتوان از Cisco, Linux و MikroTik استفاده نمود که جداگانه هر یک را توضیح خواهم داد.

ابتدا تنظیمات سوئیچ را که مشترک است را انجام میدهیم:

 
En
 Conf  t
 Int  f0/1
 Switchport  mode trunk
 Exit
 Vlan 18
 Name  padmins
 Exit
 Int  f0/4
 Switchport  access  vlan  18
 Exit

در روتر VLAN مانند یک sub interface عمل میکند به عنوان مثال اگر کابل متصل به سوئیچ پورت  gigabitethernet0/1 باشد VLAN ها درون آن اینترفیس قرار میگیرند. به بیان ساده یک اینترفیس را به قسمت های متعدد تبدیل میکنیم.
که برای روتر Cisco مینویسیم:

En
 Conf  t
 Interface gi0/1.18
 Encapsulation dot1q
 Ip address 192.168.23.1 255.255.255.0
 Exit
 Exit

که آدرس مورد نظر دلخواه و برای آن VLAN خاص است.
شاید واژه encapsulation برای شما تازه باشد. ابتدا به توضیح encapsulation میپردازم:
Encapsulation تقریبا همان معنی را می دهد که پیش تر در آموزشهای ابتدایی شبکه خوانده اید. معنی قابل فهم آن کلاهک گذاری بر روی پکت هاست. از آنجا که VLAN نیز یک پروتکل است برای خود یک header دارد. و از آنجایی که شرکت محترم cisco یک لیدر و مرجع در زمینه شبکه محسوب میگردد یک پروتکل انحصاری برای خود دارد به نام ISL و بقیه device ها از 802.1q استفاده میکنند. که cisco نیز از آن پشتبانی میکند.
در این مثال من از 802.1q استفاده نمودم که encapsulation پیش فرض cisco همین است. هر سوئیچ یا  روتر میتواند 4096 vlan  را در خود جای دهد که انتخاب شماره آن دلخواه است.
استفاده از VLAN بر روی سرور لینوکس:

تصور میکنیم که لینوکس ما کارت شبکه ای دارد که با عنوان eth0 شناخته شده است.
ابتدا باید package مربوطه را نصب کنیم که برای سیستم عامل های debian base مینویسیم:

apt-get  install  vlan

و برای redhat base :

yum  install  vconfig

که پس از نصب برای اضافه کردن vlan 18 به eth0 مینویسیم :

vconfig  add  eth0  18

و برای اضافه کردن آدرس به اینترفیس فوق همانند اینترفیس عادی عمل میکنیم با تفاوت اینکه در فایل کانفیگ به جای eth0 وارد میکنیم eth0.18


استفاده از VLAN بر روی روتر MikroTik :
پس از config کردن سوئیچ به میکروتیک خود لاگین میکنیم. از منوی Interfaces کلید add یا (+) قرمز را فشار میدهیم. از منوی کرکره ای باز شده گزینه VLAN را انتخاب میکنیم. جلوی filed name یک نام اختیاری وارد میکنیم سپس مقدار maximum transfer unit (MTU) را تعیین کرده که یه صورت پیش فرض 1480 است. مهمترین فیلد یعنی VLAN ID که همان 18 مشخص شده است را وارد میکنیم سپس اینترفیس فیزیکی که میخواهیم VLAN زیر مجموعه آن باشد را از لیست زیرفرم انتخاب کرده و در آخر کلید ok را فشار میدهیم.
حال VLAN ایجاد شده یک اینترفیس مستقل است که شما میتوانید به آن آدرس اختصاص دهید یا هر سرویسی نظیر PPPoE , DHCP , VPNو ... را روی آن run کنید.
شما با استفاده از VLAN در شبکه خود انعطاف پذیری و کیفیتی مطلوب به وجود می آورید. ممکن است در استفاده از این تکنولوژی بسیاری از مشکلات شما حل شود که پیش تر دلیل آن را نمی دانسته اید. به عنوان مثال ممکن است شما یک ISP باشید که مشترکین متعددی دارید. شما نیاز به ارائه گراف مصرف پهنای باند به ازای هر مشترک دارید. اگر بدون استفاده از VLAN  به مشترکین سرویس دهید به علت اینکه تمامی مشترکین از یک اینترفیس خارج میشوند هیچ نرم افزاری نمیتواند به صورت مجزا به شما گزارش مصرف دهد. اما با استفاده از VLAN شما براحتی برای هر مشترک یک اینترفیس مجزا دارید که حتی برای قطع موقت مشترک میتوانید آن اینترفیس را shutdown یا disable کنید.
ممکن است شما یک سرویس دهنده ADSL باشید که در یک مرکز مخابراتی 4 عدد DSLAM دارید. اگر تمامی DSLAM ها توسط یک سوئیچ به روتر متصل گردند حتی اگر بر روی DSLAM ها Isolation را فعال کرده باشبد کل یوزر های یک DSLAM میتوانند با کامپیوترهای متصل به DSLAM دیگر به راحتی ارتباط برقرار کرده و File sharing داشته باشند. با حتی در شبکه شما اختلال ایجاد کنند.
ممکن است شما مدیر یک شبکه درون یک اداره باشید. که نیار دارید شبکه حوزه مدیریت را از  حوزه یوزر های  عادی جدا کنید که با تنظیم VLAN های متفاوت روی کلیه سوئیچ ها این امر محقق می شود.
امیدوارم این مطلب نیز مانند دیگر مطالب سایت باعث پیشرفت میهن عزیزمان ایران و تمامی فارسی زبانان شود.